Dream Drop in Amsterdam

Dream Drop is een band uit Zweden. Deze bestaat uit vier (vroeger vijf) bandleden die passie hebben voor muziek. Joar (leadzanger), Zorro (gitarist), Fredrik (bassist) en Olle (drummer). Zij komen allemaal uit Göteborg.

Ik kan mij nog heel goed herinneren dat Joar had een bericht gepost in een van de 5 Seconds of Summer Facebookgroepen. Hij postte dat hij met zijn band kwam optreden in Berlijn en Amsterdam. De tickets kostten maar 5 euro. Ik hou ervan om naar concerten te gaan, daarom heb ik toen besloten om er naartoe te gaan. Helaas kwam ik erachter dat de show 18+ was en ik was toen net 17.

Om nog een kans te hebben om ze te ontmoeten, heb ik commentaar achtergelaten of wij kunnen afspreken voordat de show begon. Dan konden we nog even in Amsterdam rondkijken. Hij vond het prima en ik kon niet wachten tot ik ze eindelijk kon ontmoeten.

16 juni 2016, de dag waarop ik zou horen of ik geslaagd was voor mijn examens en het dagje waarop ik in Amsterdam zou zijn met Dream Drop. Samen met mijn vriendin waren we om 14:00 uur op de Dam. Ik kreeg een bericht van Joar dat we rond 17:00 uur konden afspreken op de plek waar zij zouden optreden. Om 16:30 uur ging ik samen met Aurora, mijn vriendin, richting Winston Kingdom, de club waar zij deze avond los zouden gaan.

De meeste artiesten gaan via achterdeur naar binnen om te voorkomen dat fans hen lastigvallen.

Wij zaten rustig bij de nooduitgang deur om hun te wachten. Opeens zag ik een jongen die op Joar leek; het lange, zwarte haar viel mij op. Ik was zo zenuwachtig en zo onzeker dat ik niet naar hem toe durfde te gaan om een praatje te maken. Na een poosje moest ik toch iets zeggen. Ik besloot om naast de voordeur te gaan staan en ze te begroeten als ze langslopen.

De eerste die ik tegenkwam was Joar. Ik vroeg (wel in het Engels) “Jij bent toch van Dream Drop?”. Waarop hij reageerde dat het zo was en vroeg of ik het meisje van Facebook was. We hadden een kort gesprekje, want hij moest even wat spullen uit de auto naar binnen brengen, dus ik moest een poosje wachten. De andere bandleden kwamen ook langs mij en tegen elk van hen zei ik “Hoi”. Er was er eentje, Fredrik, die niet reageerde en doorliep. Later hielden we een praatje en vertelde hij mij dat hij diep in gedachten was verzonken. Hij was zenuwachtig voor het optreden.

Toen de jongens klaar waren, ontmoette ik hun vrienden. Victor, die zelf ook uit Zweden komt, en twee Nederlanders. Glenn, de oprichter van het online magazine Strife Magazine en zijn vriendin Eva, een fotografe. Ook was Mitch er, hij is een goede vriend van de band en komt uit Amstelveen. We hadden besloten om eerst met z'n allen naar de souvenirwinkel te gaan en daarna iets te gaan eten. Ik kon het nog steeds niet geloven. Het was de eerste keer dat ik op een normale manier met bandleden door een stad kon lopen.

Na het souvenir gingen we naar de Starbucks. Het was bijna tijd voor de bandleden om de soundcheck te doen. Onderweg hadden we een praatje gemaakt. De jongens zouden proberen om mij en mijn vriendin naar binnen te smokkelen. Omdat we nog geen 18 waren mochten we niet zomaar naar binnen. Helaas was het niet gelukt en samen met Glenn, Mitch en Victor gingen wij naar de KFC om te eten. We hebben een leuk dagje gehad. We leerden elkaar om een andere taal te spreken. Victor probeerde ‘Amsterdam heeft achtentachtig prachtige grachten' uit te spreken, maar dat lukte hem niet.

Om negen uur begon de show en moesten de jongens terug naar de club. Ik vroeg of er nog een kans was dat de band na het concert naar buiten kwam om gedag te zeggen en om een foto te maken. Daarna moesten zij naar binnen.

Tot op de dag van vandaag ben ik een fan. Ik kan niet wachten tot ik hen live kan zien optreden. De laatste single is in 2015 uitgebracht; “A Letter To My Friends”. Tot deze week. De nieuwe single “Point The Blame” is nu verkrijgbaar op iTunes, Youtube en Spotify.

#concert #dreamdrop #band #bands #bandmembers #amsterdam #winstonkingdom #jongens #sfeerverslag